Werkhandschoenen

De normen voor handbescherming

Handbescherming verdient uw aandacht

Bij veel bedrijven zijn nog steeds veel soorten handschoenen in gebruik. Het percentage bedrijfsongevallen waarbij armen en/of handen betrokken zijn bedraagt meer dan 50%. In de loop van de tijd werden verschillende handschoenen in gebruik genomen voor soms dezelfde werkzaamheden. Daarnaast is het vaak onduidelijk hoelang een chemische handschoen werkelijk bescherming kan bieden. Het onderzoek naar de precieze permeatietijd (doorslagtijd) is in dit geval van groot belang. Het analyseren van de gevaren op de werkplek is noodzakelijk om tot een goede keuze te komen, vaak kan zo al een reductie in het aantal soorten bereikt worden. Met een juiste test in het laboratorium kan een oplossing op maat geboden worden in geval van chemische omstandigheden. Elke handschoen die getest is moet gecertificeerd zijn volgens de PBM-Richtlijn 89/686/EEG. De regelgeving voor handschoenen begint met de Europese Norm EN 420, waarin de algemene eisen en beproevingsmethoden staan beschreven.

EN 420 – Algemene vereisten voor handschoenen

Deze norm omdat de algemene vereisten voor handschoenen waaraan deze moeten voldoen. De norm geeft de basis vereisten voor een handschoen aan, zoals markering, maatvoering, samenstelling, ergonomie en gebruiksinformatie.

De handschoenen zijn door de PBM-Richtlijn 89/686/EEG onder verdeelt in verschillende categorieën:

Categorie 1 – minimaal risico (handschoenen van eenvoudig ontwerp)
Weinig of geen gevaar voor verwonding, bijvoorbeeld bij schoonmaakwerk.

Categorie 2 – middelzwaar risico (handschoenen van intermediair ontwerp)
Verwondingen zijn mogelijk, bijvoorbeeld bij de meeste industriële toepassingen.

Categorie 3 – Dodelijk risico of risico op blijvend letselschade (Handschoenen van complex ontwerp)
Voor activiteiten die levensgevaar inhouden: Behandeling van gecontamineerde stoffen of uiterst bijtende chemische mengsels, brandbestrijding of werk in een omgeving met elektrische hoogspanning.

Overzicht Logo’s en EN normen

EN 388 – bescherming tegen mechanische risico’s
Deze norm is van toepassing op alle types van handschoenen die bescherming bieden tegen mechanische gevaren als gevolg van schuren, snijden, scheuren en perforeren.

De bescherming tegen mechanische gevaren wordt aangeduid door een pictogram gevolgd door 4 cijfers (prestatieniveaus) waarbij elk cijfer overeenstemt met de testresultaten voor een specifiek risico.

Het pictogram gaat dus samen met een code van 4 cijfers:

A. Schuur- of abrasieweerstand (0-4)
B. Snijweerstand (0-5)
C. Scheurweerstand (0-4)
D. Perforatieweerstand (0-4)

Die prestatieniveaus moeten duidelijk vermeld staan bij het pictogram.

EN 511 – Bescherming tegen koude
Deze norm geldt voor handschoenen die handen tegen geleidings- en contactkoude beschermen. De bescherming tegen koude worden aangeduid door een pictogram gevolgd door een reeks van drie prestatieniveaus die naar specifieke beschermende eigenschappen verwijzen.

A. Weerstand tegen geleidingskoude voor brandbestrijders
B. Weerstand tegen contactkoude
C. Waterdoorlaatbaarheid

EN 374 – Bescherming tegen chemicaliën

Deze norm specificeert het vermogen van de handschoenen om de gebruiker tegen chemicaliën en/of micro-organismen te beschermen.

Het pictogram ‘chemisch bestendig’ moet gepaard gaan met een code van 3 letters. Die code verwijst naar de codeletters van 3 chemicaliën ( uit een lijst van 12 standaardchemicaliën) waarvoor er een doorbraaktijd van minstens 30 minuten bereikt werd.

Elke geteste chemische stof waarmee een test is uitgevoerd, wordt geclassificeerd op basis van de doorbraaktijd, prestatieniveaus van 0 tot 6. (Permeatie)

Een handschoen mag niet lekken wanneer ze aan een lucht- en waterlektest onderworpen wordt. De handschoen wordt getest en geïnspecteerd volgens het Aanvaardbaar Kwaliteitsniveau. (Penetratie)

EN 374-2 – Bescherming tegen micro-organismen

Bepaling van bestendigheid tegen micro-organismen. Een handschoen is bestand tegen micro-organismen wanneer deze minstens voldoet aan niveau 2 van de penetratietest (AQL niveau 2)

Laag chemisch bestendig
Het pictogram ‘laag chemisch bestendig’ of ‘waterdicht’ wordt gebruikt voor handschoenen die geen doorbraaktijd van minstens dertig minuten halen bij minstens drie chemicaliën uit de gedefinieerde lijst, maar die voldoen aan de penetratietest.

EN407 – Bescherming weerstand tegen thermische risico’s
Deze norm definieert de thermische eigenschappen van handschoenen voor bescherming tegen hitte en/of vuur. Tegelijk is voor beschermende handschoenen tegen thermische gevaren minstens niveau 1 van schuur- en scheurweerstand volgens EN 388 voorgeschreven.

De aard en mate van bescherming worden aangegeven door een pictogram, gevolgd door een reeks prestatieniveaus die naar specifieke beschermende eigenschappen verwijzen

A. Ontvlambaarheid (1-4)
B. Contacthitte (1-4)
C. Geleidingshitte (1-3)
D. Stralingshitte (1-4)
E. Kleine spatten gesmolten metaal (1-4)
F. Grote spatten gesmolten metaal (1-4)

Wanneer er een ‘X’ staat als uitslag dan betekent dat het niet getest is en wanneer er een ‘O’ staat als uitslag dan betekent dat het onder het minimale prestatieniveau is.

EN 12477 – Bescherming tegen het manueel lassen van metalen
Deze norm is van toepassing op beschermende handschoenen voor het manueel lassen en snijden van metalen en voor aanverwante processen.
Handschoenen van type B worden aanbevolen als een grote beweeglijkheid vereist is, bijvoorbeeld TIG-lassen, terwijl handschoenen van type A aanbevolen worden voor andere lasprocessen, waarbij meer hitte vrij komt.

EN 421 – Bescherming tegen ioniserende straling en radioactieve contaminatie
De norm is van toepassing op handschoenen die bescherming bieden tegen ioniserende straling en radioactieve besmetting. De aard van de bescherming wordt duidelijk gemaakt door een pictogram dat naar de specifiek beschermende eigenschappen verwijst. Om tegen radioactieve besmetting te beschermen, moet de handschoen vloeistofdicht zijn en met ze de penetratietest gedefinieerd in EN 374 doorstaan.

Om tegen ioniserende straling te beschermen, moet de handschoen een zekere hoeveelheid lood bevatten, aangeduid als loodequivalentie. Die loodequivalentie moet op elke handschoen gemarkeerd zijn.

Materialen die aan ioniserende straling blootgesteld worden, kunnen vervormd worden door hun reactie op ozonbarstjes. Die test is optioneel en kan gebruikt worden als hulpmiddel om handschoenen te selecteren die tegen ioniserende straling bestand moeten zijn.

EN 659 – Beschermingshandschoenen voor brandbestrijders
Deze Europese Norm bepaalt de minimum prestatie-eisen en beproevingsmethoden voor beschermende brandweerhandschoenen. Deze Europese norm geldt alleen voor beschermende brandweerhandschoenen die de handen beschermen tijdens de normale brandbestrijding, inclusief zoek- en reddingsacties.

Deze handschoenen zijn niet bedoeld voor doelmatig gebruik van vloeibare chemische producten, maar bieden alleen enige bescherming tegen aanraking met chemicaliën. Beschermende handschoenen voor speciale operaties binnen de brandweer zijn uitgesloten van het toepassingsgebied van deze norm.

EN60903 – Handschoenen van geïsoleerd materiaal

De norm EN 60903 bevat alle eisen voor een efficiënte bescherming tegen elektrische stroom en refereert niet naar andere handschoennormen, zoals EN 388 of EN 374.
Voor handschoenen van geïsoleerd materiaal worden regelmatige controles voorgeschreven. De handschoenen dienen te worden gecontroleerd, als de vorige elektrische keuring langer dan 6 maanden geleden is.
Klasse 00 en 0
Controle op luchtgaten en visuele controle volstaat
Klasse 1 t/m 4
Controle op luchtgaten, visuele controle en elektrische keuring

De handschoenen moeten afzonderlijk verpakt zijn. De verpakking moet voldoende sterk zijn, om de handschoen te beschermen tegen beschadiging en zonlicht.

EN1149 – Antistatische eigenschappen
Deze norm bepaalt de voorschriften en testmethodes voor materialen die gebruikt worden voor de productie van elektrostatisch dissiperende beschermingskleding (handschoenen) om elektrostatische ontladingen te voorkomen.

EC Voedingsrichtlijn
De hoofdrichtlijn EC/1935/2004 legt algemene regulaties vast voor alle plastic materialen die bedoeld zijn om in contact te komen met voedingsmiddelen. Het bepaalt dat bij normaal gebruik de materialen die gebruikt worden niet in hoeveelheden in de voedingswaren terecht komen die waarschijnlijk een gevaar kunnen opleveren voor de gezondheid. De handschoenen die geautoriseerd zijn voor contact met voeding moeten het food-pictogram hebben.

Manchetstijlen

Tricot manchet: Een tricot manchet is ontworpen om de handschoen op zijn plek te houden en tegen het binnen vallen van deeltjes te beschermen
Slip-On: Slip-Ons zijn ontwikkelt om de handschoen makkelijk aan- en uit te trekken met naadloze aanhechting
Veiligheidsmanchet: Veiligheidsmanchetten zijn ontworpen om de handschoen te verlengen om zodoende de pols te beschermen. Deze veiligheidsmanchetten zijn gewoonlijk 7 cm lang
Gerold Boord: Een gerolde boord verhindert dat de handschoen naar beneden zou rollen en verhoogt dus de bescherming van de hand. Ook biedt het een grotere bescherming tegen vloeistofdruppeltjes
Kap: Handschoenen met een kap zijn langer als handschoenen met een veiligheidsmanchet. Ze beschermen dus beter en de pols behoudt zijn bewegingsvrijheid. Handschoenen met een kap zijn gewoon 10 cm lang
Recht: Handschoenen met een recht manchet beschermen de onderarm over een grotere lengte tegen aflopende vloeistoffen